Różowa sól himalajska uważana jest za najczystszą sól na całym świecie. Jest ona całkowicie wolna od zanieczyszczeń, nie jest przetwarzana chemiczne i zawiera w sobie ponad 80 minerałów, takich jak: żelazo, jod, wapń oraz magnez. Najcenniejsze właściwości soli himalajskiej to detoksykujące i odtruwające działanie na ludzki Sól himalajska o charakterystycznym różowym zabarwieniu pochodzi – wbrew swej nazwie – z pakistańskiego regionu znajdującego się około 300 kilometrów od Himalajów. Sól himalajska reklamowana jest jako najzdrowsza sól świata wydobywana tradycyjnymi metodami. Dzięki swoim właściwościom wykorzystywana ma być od wieków w pakistańskiej medycynie ludowej. Tyle tytułem reklamy. A jaka jest prawda?Czym jest sól i jakie są jej rodzaje?Sól to krystaliczny minerał składający się z dwóch pierwiastków: sodu oraz chloru. Ze względu na pochodzenie i sposób przetwarzania wyróżnia się:sól warzoną, sól morską, sól kamienną. Sól warzona nazywana również kuchenną powstaje wskutek odparowania wody z soli kamiennej. Jest niemal czystym chlorkiem sodu, gdyż na etapie jej produkcji większość pierwiastków śladowych ulega odparowaniu. Do soli kuchennej często dodaje się substancje przeciwzbrylające i wybielające, a w Polsce od 1997 roku [1] również jod. Fortyfikacja jodem to element profilaktyki chorób tarczycy powiększonej tarczycy, czyli wola. A także przeciwdziałanie kretynizmowi, czyli chorobie dotykającej dzieci, które w trakcie życia płodowego były narażone na niedostateczną podaż jodu. Ze względu na silne przetworzenie i oczyszczenie, sól warzona ma opinię mniej wartościowej niż inne w tabletkach w leczeniu chorób tarczycy. Poznaj jego działanie i skutki uboczneNa jakie choroby zapada tarczyca? Ich objawySól morska powstaje w wyniku odparowania wód oceanicznych lub wód pochodzących z jezior słonowodnych. Proces ten wiąże się z niewielkim przetworzeniem, dzięki czemu sól morską uważa się za naturalną. Na rynku dostępnych jest wiele odmian soli morskiej, różniących się składem i jakością. Od miejsca pozyskiwania zależą proporcje pierwiastków śladowych, wynikający z nich kolor, a także smak. Im ciemniejsze zabarwienie soli morskiej, tym więcej spodziewać się można składników mineralnych, ale również zanieczyszczeń. Ze względu silne zanieczyszczenie wód oceanów i mórz sól morska może zawierać śladowe ilości metali rodzajem soli jest sól kamienna. Ściśle rzecz ujmując, również jest ona solą morską, choć powstałą przed wiekami, po wyschnięciu mórz prehistorycznych. Występuje w postaci brył o różnym zabarwieniu: od szarego, przez pomarańczowe, aż po niebieskie lub zielone. Znajdziemy tu śladowe ilości składników mineralnych, takich jak: magnez, żelazo, potas, wapń, cynk oraz jod. Rodzajem soli kamiennej jest sól himalajska różowa, która swoją charakterystyczną barwę zawdzięcza obecności tlenku kamienna jest nieprzetworzona i nieoczyszczona, ma więc opinię najzdrowszego rodzaju himalajska – skład. Czy rzeczywiście jest wartościowy?Sól himalajska skład chemiczny ma bardzo zbliżony do składu soli kuchennej. W obu przypadkach 97-98 proc. masy soli stanowi chlorek sodu (NaCl), a pozostałą część niewielki odsetek wody i śladowe ilości innych pierwiastków, które ani nie są szkodliwe, ani nie zapewniają godnych uwagi efektów debacie na temat wyższości jednego rodzaju soli nad innym, najczęściej podnoszonym argumentem jest właśnie zawartość wyżej wymienionego związku chemicznego. Niektórzy producenci i dystrybutorzy uzasadniają, że sól himalajska skład ma korzystny, bo chlorek sodu nie przekracza 40 proc. zawartości. Trudno o większe niedomówienie, wynikające z faktu podawania danych na temat ilości sodu, nie zaś chlorku podkreślany jest również fakt, iż sól himalajska zawiera "84 minerały niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu". Taka informacja pochodzi z kart książki "Water and Salt: The Essence of Life: The Healing Power of Nature" autorstwa dr Barbary Hendel i Petera Ferreiry. To jedyne źródło tych danych. Wyliczanie wszystkich opisanych tam składników mineralnych nie ma sensu, dość zaznaczyć, że obok nieznacznych ilości potasu, wapnia, cynku czy żelaza znajdują się na tej liście również niebezpieczne dla zdrowie uran, pluton, rtęć i ołów. Badanie przeprowadzone przez bawarski Urząd ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa Żywności wykazało, że w piętnastu różnych próbkach soli himalajskiej znaleziono, maksymalnie 8 różnych składników mineralnych, zamiast deklarowanych 84. pierwiastków. Popularne produkty kontra nadciśnienie – te 10 hitów polecaj... W Certificate of the Analysis of Himalayan Crystal Mineral Rock Salt mającym przekonać o wartościach soli himalajskiej, przedstawiono co prawda pomiary dla wspomnianych 84 pierwiastków, jednak zawartość 45 z nich nie przekroczyła 0,01 ppm, co oznacza, że sposób pomiaru nie potwierdził w sposób konkretny obecności danego składnika. Tylko kilkanaście rodzajów pierwiastków odnotowano na poziomie przekraczającym 1 ppm, wśród nich zaś znalazły się także te uznawane za szkodliwe: kadm, tal oraz ołów. Pierwiastki traktowane jako niezbędne dla zdrowia nie występują w ilości, która pozwalałyby sformułować jakiekolwiek wiążące oświadczenia należy, że niezależnie od reprezentacji jakościowej pierwiastków stanowią one łącznie 2-3 procent składu soli. To naprawdę niewiele. Nawet jeśli pod uwagę weźmiemy te najsilniej reprezentowane: potas (3,5 g/kg), czy wapń (4,05 g/kg), przy zaleceniu ograniczenia dziennej dawki soli do 5 g, czyli 1 łyżeczki (zgodnie z wytycznymi WHO), ilość ta albo nie ma dobroczynnego wpływu na zdrowie, albo nie stanowi zagrożenia (jeśli mowa np. o kadmie czy ołowiu). Zgodnie z wyliczeniami bawarskich ekspertów łyżeczka soli dziennie dostarcza około 2,25 miligramów wapnia, podczas gdy dzienne zapotrzebowanie na ten składnik szacuje się na 1000 jakiejkolwiek soli nie może być więc traktowane jako sposób na dostarczenie do organizmu składników mineralnych za wyjątkiem sodu i chloru. Dietę zasobną w odpowiednie dawki magnezu, wapnia czy żelaza konstruuje się za pomocą innych produktów objawia się nadmiar i niedobór sodu w organizmie?Sól himalajska – właściwości i kontrowersjeW soli również himalajskiej występuje sód – najbardziej niekorzystny z obecnych związków. Stanowi on niemal 40 procent soli. Nadmiar sodu w diecie przyczynia się do zwiększenia ryzyka udaru mózgu i niekorzystnie wpływa na ciśnienie tętnicze. Każda sól powoduje również zatrzymywanie wody w organizmie. Pojawiające się czasem informacje na temat zdrowotnych korzyści płynących ze spożywania soli himalajskiej, nie mają żadnego naukowego producenci i dystrybutorzy przekonują, że sól himalajska skład ma tak korzystny, że jej używanie – w odróżnieniu od innych rodzajów soli – nie powoduje podwyższenia ciśnienia tętniczego krwi, a nawet może je obniżyć. Wobec powyższych informacji to stwierdzenie nieprawdziwe i może również budzić fakt, że dostępna w sprzedaży sól himalajska nie jest solą jodowaną. Niedoprecyzowana w źródłach pozostaje faktyczna ilość tego pierwiastka. Niektóre materiały wskazują, iż nie ma go w ogóle. Z danych zawartych w książce "Water and Salt: The Essence of Life: The Healing Power of Nature" Barbary Hendel i Petera Ferreiry wynika, że jest to mniej niż 0,1 g jodu na 1 kg soli. Konkretna wartość nie została określona z powodu niedokładności obranej metody jest pierwiastkiem niezbędnym w procesie produkcji hormonów tarczycy. Jego przedłużające się niedobory prowadzą do niedoczynności tarczycy oraz jego powiększenia i powstania wola. Mają również wpływ na zaburzenia płodności. Zbyt mała ilość jodu w diecie ciężarnych może powodować niewłaściwy rozwój mózgu u ramach Programu Eliminacji Niedoboru Jodu realizowanego przez polski Instytut Żywności i Żywienia, przeprowadzono w latach 2006 i 2008-2011 badanie na grupie dzieci w wieku 9-13 lat. Okazało się, że zaledwie dieta 62 proc. uczestników dostarczała jod na poziomie średniego dziennego zapotrzebowania. Badanie potwierdziło również, że sól kuchenna jodowana stanowiła znaczące źródło tego pierwiastka, a diety jej pozbawione w 96 proc. przypadków były niedoborowe w powyższe prowadzą do dwóch zasadniczych wniosków. Po pierwsze, zastępowanie jodowanej soli kuchennej pozbawioną tego ważnego pierwiastka solą himalajską może prowadzić do chorób spowodowanych jego brakiem. Po drugie zaś, zalecenia WHO nakazujące ograniczanie soli w codziennej diecie sugerują konieczność dostarczania jodu z innych różnice pomiędzy solą himalajską a naszą rodzimą solą kłodawską mogą dotyczyć smaku, konsystencji, a przede wszystkim ceny. Stwierdzenie, że sól himalajska różowa jest zdrowsza od innych, nie ma nic wspólnego ze stanem faktycznym. Bez względu na preferowany przez nas rodzaj, solić należy z umiarem. Istotne z punktu widzenia ekologii wydaje się również pytanie, czy uzasadnione jest przewożenie przez tysiące kilometrów produktu, który w zasadzie nie różni się od pozyskiwanego z lokalnych zasobów. Sól cechsztyńska, występująca także w Polsce ma właściwości chemiczne i fizyczne bardzo zbliżone do himalajskiej. Miewa nawet różową istnieją żadne naukowe dowody i opracowania, które potwierdzałyby lecznicze właściwości soli bazie PubMed, gromadzącej osiągnięcia i wyniki badań naukowców z całego świata, próżno szukać wzmianek na ten temat. Sól Himalajska nigdy nie trafiła na listę publikowaną przez Departament Rolnictwa Stanów Zjednoczonych, gdzie odnotowuje się informacje na temat wartości odżywczych produktów interesujących w kontekście trwałego wprowadzenia do diety. Rekomendacji soli himalajskiej nie udzielił również bawarski Urząd ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa Żywności (EFSA). Instytucja ta przebadała piętnaście różnych próbek i wykazała, że sól himalajska skład swój opiera w 98 procentach na chlorku sodu, podobnie jak każda inna to cichy zabójcaPolecane ofertyMateriały promocyjne partnera

4, 99 zł. (4,99 zł/kg) kup 20 zł taniej. 13,10 zł z dostawą. Produkt: Sól himalajska Kuchnia Zdrowia 1000 g. kup do 17:10 - dostawa jutro. 69 osób kupiło. dodaj do koszyka. SUPERCENA.

Bez soli trudno wyobrazić sobie codzienne przygotowywanie posiłków. Historia jej wykorzystywania w kuchni jest niemal tak stara jak sama ludzkość. Najstarsze ślady dotyczące otrzymywania soli z wody morskiej pochodzą z Indii sprzed ponad 9 tysięcy lat (epoka kamienia). Sód zawarta w soli kuchennej jest makroelementem kluczowym dla funkcjonowania ludzkiego organizmu. Odpowiada ona za gospodarkę wodno-elektrolitową, równowagę kwasowo-zasadową oraz bierze udział w przewodnictwie nerwowym i pomaga kontrolować skurcze mięśni. Jednak czy będąca coraz powszechniej stosowana sól himalajska jest rzeczywiście lepsza i może wykazywać działanie zdrowotne? Odpowiedź znajdziecie poniżej. Czy należy pić wodę z solą himalajską? Na niektórych portalach można znaleźć informację, iż picie rano wody z solą himalajską wspaniale nawadnia organizm, zaopatruje go w 84 minerały. Rzeczywiście, produkt ten zawiera wiele mikro- i makroelementów, jednak ich zawartość procentowa jest niewielka – ok. 2,59% soli himalajskiej to składniki inne niż chlorek sodu. Dodatkowo warto wspomnieć, iż normy Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dotyczące spożycia soli kuchennej, wyznaczają bezpieczny poziom na 5 g soli (odpowiada to 1500 mg jonów sodu). Taka ilość znajduje się w 1 łyżeczce tej przyprawy! Przyjmowanie zbyt dużej ilości soli w pożywieniu jest jednym z najczęstszych błędów żywieniowych, a przy tym bardzo niebezpiecznym. Wśród problemów zdrowotnych, które są związane ze zbyt dużym spożyciem sodu zalicza się: nadciśnienie, rozwój chorób sercowo-naczyniowych oraz nerek. Warto tu wspomnieć, iż niektórzy producenci sugerują, że spożywanie soli himalajskiej obniża ciśnienie! Dodatkowo w ostatnich latach pojawiły się publikacje, które wykazywały jakoby nadmiarowe spożywanie soli wpływa na rozwój nowotworów żołądka i jelit. Czy sól himalajska reguluje pH mojego organizmu i wpływa na sen? Prawidłowe pH krwi żylnej wynosi 7,35-7,45. Inne wartości są oznaką niebezpiecznych chorób i wymagają natychmiastowej interwencji lekarza. Przy zapewnieniu organizmowi optymalnej ilości składników odżywczych, oraz prawidłowemu działaniu płuc, zmiany kwasowości organizmu przy spożywaniu posiłków/suplementów diety nie są obserwowane. Przeprowadzono badania, w których sprawdzano wpływ suplementacji soli himalajskiej na sen pacjentów, którzy stosowali dietę niskosodową (500 mg soli na dobę). Po podniesieniu ilości przyjmowania soli do 5000 mg na dobę, u badanych zaobserwowano zmniejszenie ilości wybudzeń nocnych. Jednak to zjawisko z pewnością nie wynikało ze spożywania soli himalajskiej (nota bene w ilości górnej granicy normy spożycia dobowego), lecz po prostu z wyrównania ilości potrzebnych minerałów (sodu), które u osób w diecie niskosodowej są przyjmowane w zbyt niskiej ilości. Czy sól himalajska jest lekiem na choroby płuc? Niektórzy zapewniają, iż pobyt w grocie solnej wypełnionej solą himalajską wspomaga leczenie astmy oraz przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP). Dotychczasowe badania, przeprowadzonych w warunkach klinicznych, nie dowodzą jednoznacznie, iż tego typu haloterapia mogłaby wspomagać leczenie tych chorób. Istnieją publikacje świadczące o dużym potencjale tej terapii, jednak wymagają one potwierdzenia na większej ilości pacjentów. Podsumowanie Różnego rodzaju media oraz artykuły sponsorowane próbują reklamować sól himalajską jako uniwersalne remedium na cukrzycę, bezsenność i nadciśnienie (sic!). Jednak prawda okazuje się znacznie bardziej złożona, i nie tak oczywista, jak początkowo się wydaje. A wy co myślicie na ten temat? Koniecznie dajcie znać w komentarzu! Sól można też stosować doraźnie, np. ból gardła można zwalczyć płukanką rozpuszczonej łyżki soli w letniej wodzie. Szczypta soli pod język jest też pomocna przy: bólach, atakach astmy, kaszlu czy kataru. Jej lecznicze właściwości są niedoceniane. Ważne jest, aby nie doprowadzić do przedawkowania soli. 1.1 Sól niejedno ma imię. 1.2 Czy sól himalajska jest niezdrowa? 1.3 Niedobór jodu i jego skutki. Światowa Organizacja Zdrowia zaleca, by każdego dnia spożywać nie więcej niż 1,5 g sodu, co stanowi odpowiednik łyżeczki soli. Taką ilość zjadamy w gotowych produktach, a co za tym idzie – najlepiej ograniczyć jej stosowanie do Sól kamienna z geologicznego punktu widzenia to skała zbudowana z halitu, który niemal w całości składa się z chlorku sodu (NaCl). Jest znana od trzeciego tysiąclecia p.n.e., a najstarsze wzmianki na jej temat pochodzą z dokumentów egipskich. Sól ma bogatą i barwną historię. Dziś wydobywana jest w ponad 100 krajach na świecie.
Kupnja u dućanu. Himalajska sol najčišća je sol na Zemlji. Kopa se u podnožju Himalaje i melje ručno kako bi se sačuvale sve nutritivne vrijednosti. Koristi se umjesto kuhinjske soli: za začinjanje hrane te terapeutske napitke i kupke (za kupke se koristi krupno mljevena sol). Alergeni: mogući su tragovi glutena, koštuničavog voća
BunKT9n. 165 42 106 83 434 213 296 187 151

sól himalajska na raka