Stożek rogówki to schorzenie, o którym warto poczytać, gdyż może wystąpić właściwie u każdego z nas. Skąd się bierze, jakie czynniki zwiększają ryzyko jego pojawienia się? Jakich objawów należy się spodziewać? W jaki sposób lekarz stawia diagnozę i jak stożek można leczyć? Na te i inne pytania odpowiadamy jest rogówka…Aby dobrze zrozumieć istotę schorzenia, musimy najpierw przypomnieć sobie kilka podstawowych informacji o rogówce. Jest to wypukła, najbardziej zewnętrzna warstwa oka, która charakteryzuje się całkowitą przezroczystością (w innym przypadku „zasłaniałaby” nam pole widzenia). Nie posiada własnych naczyń krwionośnych – odżywiana jest głównie na drodze dyfuzji substancjami zawartymi w filmie łzowym oraz cieczy wodnistej oka. Bogato natomiast prezentuje się unerwienie rogówki, w związku z czym nawet delikatne jej dotknięcie potrafi być bolesne.… a czym jest stożek rogówki?Prawidłowa grubość rogówki wynosi u człowieka ok. 0,55 mm w części centralnej i ok. 0,7 mm w części obwodowej. Stożkiem rogówki nazywamy stan, w którym warstwa ta ulega ścieńczeniu i dodatkowemu uwypukleniu. Wówczas kształtem zaczyna przypominać stożek (stąd właśnie bierze się nazwa schorzenia). Stan ten, zazwyczaj dotyka oboje przyczynia się do wystąpienia stożka rogówki?Obecnie nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Wiadomo jednak, że pewne czynniki i niektóre zachowania zwiększają ryzyko wystąpienia stożka. Oto najważniejsze z nich:uwarunkowania genetyczne i zaburzenia struktury kolagenu – np. zespół Marfana, zespół Ehlersa-Danlosa, zespół Downa, zespół Alporta;atopia – atopowe zapalenie skóry, alergie i astma;częste tarcie oczu – zostało udowodnione, że ta niewinna (wydawałoby się!) czynność istotnie przyspiesza wystąpienie stożka rogówki. Dlatego też warto spróbować ją ograniczyć;niektóre choroby narządu wzroku – np. zwyrodnienie barwnikowe siatkówki;wolne rodniki tlenowe – a ściślej mówiąc zaburzenie mechanizmów obronnych organizmu przed naturalnie powstającymi wolnymi rodnikami objawy ze sobą niesie?Stożek rogówki to uciążliwe schorzenie, które może utrudniać nam codzienne funkcjonowanie. Do najczęstszych objawów, jakie mu towarzyszą, można zaliczyć:wrażenie aureoli wokół źródeł światła (tzw. efekt halo);mnogie widzenie;spadek ostrości (szybko narastający astygmatyzm, krótkowzroczność lub nadwzroczność);swędzenie oczu;pogorszenie widzenia w ciemności;w zaawansowanej postaci stożka również powstawanie trwałych blizn na rogówce;Jeśli nie podejmiemy leczenia, schorzenie będzie z czasem postępować. Oprócz zaostrzenia i nasilenia wymienionych objawów, dodatkowo rośnie ryzyko poważnego uszkodzenia rogówki (np. pęknięcia błony Descemeta), które zwykle jest bolesne i często niesie ze sobą konieczność jej jaki sposób lekarz stawia diagnozę stożka rogówki?Trafne zdiagnozowanie stożka rogówki wymaga wykonania odpowiednich badań. Oprócz standardowego pomiaru ostrości wzroku (czytanie liter i cyfr z tablic Snellena), lekarz za pomocą keratometru ocenia krzywiznę rogówki. Wykonuje się również badanie z użyciem lampy szczelinowej, optyczną tomografię koherencyjną (OCT), pomiar grubości rogówki (czyli tzw. pachymetrię), a niekiedy także retinoskopię (zwaną również skiaskopią). Bardzo pomocna jest też topografia rogówki, podczas której lekarz uzyskuje szczegółową, komputerową mapę jej leczyć stożek rogówki?Postępujący charakter stożka rogówki powinien być dla nas przestrogą- jeśli zaobserwujemy u siebie niepokojące objawy, takie jak np. zaburzenia ostrości widzenia, efekt halo wokół źródeł światła czy rozmywanie się obrazu, powinniśmy udać się do okulisty. Im wcześniej zostanie rozpoznane schorzenie, tym lepsze rokowanie i mniejsze istnieje kilka sposobów leczenia stożka rogówki. Do najczęściej stosowanych zaliczamy:Zabieg Cross Linking – który polega na stymulacji komórek do wytwarzania dodatkowych wiązań krzyżowych między włóknami kolagenu rogówki. Uzyskuje się to poprzez nasączenie tkanki ryboflawiną i naświetlenie jej promieniowaniem UV. Efektem jest zwiększona sztywność i wytrzymałość rogówki, co hamuje postęp stożka rogówki, a w niektórych przypadkach prowadzi nawet do jego częściowego cofania się!Zabieg Topoguided – podczas zabiegu okulista wyrównuje laserem powierzchnię rogówki, posiłkując się jej topograficznym obrazem. Dzięki temu przyjmuje ona bardziej regularny kształt, a wzrok pacjenta ulega pierścieni Intacs – jego istotą jest wszczepienie do oka indywidualnie dobranych, pierścieni wykonanych z biopolimerów, które mają za zadanie nadać rogówce pożądany wymienione zabiegi są dziś bezbolesne, gdyż wykonuje się je w znieczuleniu rozwiązaniem jest stosowanie tzw. hybrydowych lub twardych soczewek kontaktowych. Dobiera się je indywidualnie (na podstawie przeprowadzonych wcześniej badań). Nie leczą one schorzenia, jednak pozwalają na korekcję związanych z nim zaburzeń widzenia.